Nie mam nic przeciwko literaturze babskiej lekkiej i przyjemnej, pod warunkiem, że jest przyzwoicie napisana, i że nikt mi nie obiecuje arcydzieła ani niezapomnianych przeżyć. "Magiczny ogród" jest tym, czego można się spodziewać - sympatyczną "książką na wykład": szczypta magii, rodzinne sekrety, romans, a wszystko w przesyconej kwiatami i zapachami atmosferze Południa USA.

W miasteczku Bascom w Karolinie Północnej każda rodzina ma jakiś wyjątkowy dar albo dziwactwo: jedni słyną z małżeństw ze starszymi od siebie kobietami, z kolei kobiety innego rodu wykazują wybitny talent w sprawach erotycznych, dzięki czemu wychodzą bogato za mąż. Najdziwniejsza jest jednak rodzina Waverley. Potrawy przyrządzone z roślin rosnących w ogrodzie ich starego domu mają niezwykły wpływ na ludzi, a jabłka z drzewa rosnącego tam od pokoleń pozwalają każdemu, kto ich skosztuje, przeżyć niezapomniane wizje.

Porzucona w dzieciństwie przez matkę Claire właśnie tu, u babci znalazła prawdziwy dom. Obecnie, już jako trzydziestokilkulatka, prowadzi firmę cateringową, tworząc wyszukane smakołyki z ogrodowych roślin. Jej spokojne, uporządkowane życie komplikuje pojawienie się w okolicy przystojnego nauczyciela rysunku i nieoczekiwany powrót do domu młodszej siostry, Sydney, która uciekła z miasteczka tuż po skończeniu szkoły średniej. Siostry będą musiały poznać się na nowo i polubić, a przy tym stawić czoła trudnej przeszłości, od której Sydney uciekła jako nastolatka, i tej bliższej, przed którą ucieka teraz. Oczywiście okaże się też, że i młodsza siostra, i jej kilkuletnia córeczka zostały obdarzone własnym, niepowtarzalnym talentem.

Można by powiedzieć, że po odarciu z magii, smaków i zapachów, zostaje z tego w zasadzie harlekin plus historyjka o pojednaniu skłóconych sióstr. Jest co prawda typowo Południowy wątek traumy z dzieciństwa, jest znana ze "Służących" grupka bogatych paniuś, które rządzą życiem towarzyskim miasta, jest i przemoc domowa i zagrożenie, ale to wszystko rozwiązuje się stosunkowo gładko i przyjemnie, choć autorka przez pewien czas trzyma nas w napięciu. Rozważania o potrzebie posiadania swojego miejsca na Ziemi i korzeniach też nienowe i niespecjalnie odkrywcze. Tym, co czyni tę książkę wyjątkową, jest jednak magia, humor, i galeria niepowtarzalnych, zabawnych postaci (moją ulubioną jest starsza pani, która co pewien czas odczuwa potrzebę dania komuś w miasteczku pozornie niepotrzebnej rzeczy). Nawet zaczarowana jabłoń ma własną osobowość i lekko złośliwe poczucie humoru :-)

Bardzo przyjemna lektura na wiosenne popołudnie.

Przyjęłam sobie zasadę, że książki lekkie, łatwe i przyjemne będę czytać po angielsku, stąd zdjęcie oryginalnej okładki na początku, ale jest i polskie tłumaczenie. Przy okazji, okładka wersji angielskiej znacznie bardziej mi się podoba.